Tyle gąsienic zeszło dziś w dolinę Głód przyniosły większy niźli kiedykolwiek Drzewa wstrzymały oddech w bezlistnej agonii Człowiek jak wilcze szczenię grzęźnie w bezradności I tylko głód czuję głód co teraz wszystkim Wszędzie głód

Jest to wiersz lapońskiej aktorki i poetki Cecylii Persson.
Zainspirowany został autentycznym wydarzeniem - żarłoczne gąsienice zmieniły dolinę rzeki w kompletne pustkowie. Jak na ironię, dolina ta i tak miała być za parę miesięcy unicestwiona w związku z budową wielkiej tamy na rzece. Natura, jakby przewidując to, wzięła sprawy w swoje ręce.