|
Dumna Hilla Lilla siedzi w izbie swej
Moją boleść jeden Bóg zna
Łez morze spłynęło po twarzy jej
Bo już nie żyje ten kto mógłby dzielić mą boleść
Niosą królowej słudzy ważną wieść
Hilla Lilla szalona śpiewa swoją pieśń
Moją boleść jeden Bóg zna
Modry królowa już narzuca płaszcz
Dumną Hillę Lillę dziś nawiedzić chce
Bo już nie żyje ten kto mógłby dzielić mą boleść
Zacna królowo proszę siądźcie tu
Smutek i żal mój ja opowiem wam
Moją boleść jeden Bóg zna
Ojciec niewinną chował mnie od lat
Moją boleść jeden Bóg zna
Aż rycerz swe służby ofiarował mi
Bo już nie żyje ten kto mógłby dzielić mą boleść
Zwał się on książę Hillebrand
Moją boleść jeden Bóg zna
Do krain odległych chciałam uciec z nim
Bo już nie żyje ten kto mógłby dzielić mą boleść
Gdyśmy dotarli w chłodny gaju cień
Moją boleść jeden Bóg zna
Książę znużony na polanie legł
Bo już nie żyje ten kto mógłby dzielić mą boleść
Miłość zesłała na niego sen
Moją boleść jeden Bóg zna
Spał jak śpi dziecko przy matce swej
Bo już nie żyje ten kto mógłby dzielić mą boleść
Hillebrand Hillebrand sen zgubi cię
Słyszę mego ojca z nim siedmiu braci mych
Ledwie zdążyłam krzyknąć słowa te
Splamiła siedem mieczy jego krew
Porwał za włosy mnie najstarszy brat
Spętaną powiózł na ojca dwór
Gdy przybyliśmy do pierwszych wrót
Moja biedna matka czekała nas
Brat chciał bym hańbę krwią zmyła swą
Na to matka rzekła: sprzedajcie ją
Bo już nie żyje ten kto mógłby dzielić mą boleść
A więc sprzedano mnie za nowy dzwon
Moją boleść jeden Bóg zna
U Marii Panny dzwoni on do dziś
Bo już nie żyje ten kto mógłby dzielić mą boleść
Gdy posłyszała matka dzwonu dźwięk
Moją boleść jeden Bóg zna
Z rozpaczy wielkiej pękło serce jej
Bo już nie żyje ten kto mógłby dzielić mą boleść
Dumna Hilla Lilla kończy swą pieśń
Moją boleść jeden Bóg zna
I pada martwa u królowej stóp
Bo już nie żyje ten kto mógłby dzielić mą boleść
|
Comments powered by CComment